Perth, Victoria Park, eerste indrukken.
Door: Marissa Verheij
Blijf op de hoogte en volg Marissa
20 Januari 2014 | Australië, Perth
Hoi allemaal!
Hier een reisverslag uit Victoria Park, Perth!
Na een lange en vermoeiende reis, niet kunnen slapen, gek worden van het zitten en geen vliegtuigvoedsel meer kunnen ruiken kwam ik dan eindelijk aan op het vliegveld in Perth! Met een traan stapte ik het vliegtuig uit, moe van de reis en bedenkend dat ik aankomende 6 maanden mijn lieve vriend moet missen, maar er tegelijkertijd ook zo veel zin in heb!
Ik mocht snel doorlopen door de douane, er moest alleen even aan mijn tas gesnuffeld worden door een klein hondje met flaporen:). 'mijn familie' stond me op te wachten met de kids, Arnoud, Wenneke, Jerka en Tibbe. Alsof ik ze al veel langer ken dan deze 4 seconde. Hup naar de auto, naar 'huis'' om wat te eten.
Ik mocht al gelijk een van de 2 jongens helpen met eten, terwijl ze me nog niet eens een uur kende, dat is een leuke binnenkomer :).
Gesloopt van alles gooi ik letterlijk alles uit mijn tas wat ik niet nodig heb, raap ik op wat ik wel nodig heb, loop nog 4 keer terug om wat te pakken, want mn hoofd deed het niet erg best meer, en stap ik uiteindelijk onder de douche, waar de eerste tranen over mijn wangen lopen. Het besef dat ik heel lang van huis ben is aangekomen en het heimwee gevoel duikt in me. Ik douche me verder en probeer me groot te houden, maar dit gaat niet al te best. Ik duik mijn nieuwe bed in, weet niet meer wat voor of achteruit is en probeer in slaap te komen en mijn tranen te bedwingen. Tevergeefs, het wil niet lukken zoals ik dat wil. Ik besluit na meerdere pogingen van wegzakken en weer wakker worden naar beneden te gaan en mama op te bellen.
Arnoud blijkt nog beneden te ztten, shit betrapt, daar komen de tranen weer. Ik wilde het niet maar ik kon ze niet inhouden en leg mijn heimwee gevoel uit. Arnoud praat met me en vertelt dat het heel normaal is, dat ik erg moe ben en ik gewoon het gevoel moet toelaten en moet accepteren inplaats van het weg te stoppen. Maar als ik dat doe dan stop ik helemaal niet meer. Na enige tijd hebben zitten praten gaat Arnoud naar bed en besluit ik de telefoon te pakken en mama te bellen, nog meer tranen komen er uit maar daarna word ik wel rustig.
Na amper geslapen te hebben besluit ik om half 9 toch echt mijn bed uit te gaan, en dan is zondag aangebroken.
We gaan met z'n allen naar Kingspark waar ik de skyline van Perth bewonder, waar we wat drinken maar niet al te lang blijven want het is bloedje warm buiten. Ik kan de jongens al beter uit elkaar houden, maar wel met de gezichtjes naast mekaar anders zie ik het nog niet. Tibbe is kleiner van stuk en heeft kleinere oogjes, Jerka is groter en lijkt in deze dagen ook wat stoerder te zijn.
Eenmaal thuis gaan de jongens lekker naar bed en ga ik met Wenneke mee naar de Ikea, jawel precies hetzelfde zoals in NL of waar dan ook. We gaan kinderbedjes kopen, want de jongens slapen nog in een baby bedje. Deze zetten we smiddags direct in elkaar, tenminste ik had al gemeld aan Wenneke dat ik er erg slecht in was maar wel wilde helpen. Na een half bedje in elkaar te hebben gezet gaan we buiten spelen en maakt Wenneke het af. Buiten maak ik kenniis met e buurvrouw en krijg ik een wijntje aangeboden... mmmm lekker :).
Aan tafel bespreken we hoe we het aankomende week gaan doen, en dat ik nog met Arnoud zal meelopen, en wanneer ik het zat ben ik het aan zal geven en Arnoud verder zal gaan met werken, en ik het volledig overneem.
Vandaag zijn we langs het strand gereden, Cottlesloe beach, wat een prachtstrand! Ongelofelijk helder water met puur wit zand.... wauw.. ik ben verkocht! Helaas gaan we het strand niet op want de jongens zijn er bij en het is gewoon weg te warm. We rijden naar een indoor playground en brengen daar de ochtend door.
's Middags na het middagdutje, gaan we naar de dichtsbijzijne winkelstraat om een boodschap te doen en zie ik meteen waar ik lopend op mn vrije dagen wat uurtjes kan besteden als ik me verveel :P :)..
Morgen avond spreek ik af met Jasmin, een meisje uit Duitsland die 4 km hier vandaan woont. Woensdag ben ik vrij en ga ik naar het strand met een NL meisje die me op komt halen met de auto :), ik durf nog niet zelf te rijden, ik vind het maar verwarrend dat links rijden, binnenkort eerst maar een lesje van Arnoud of Wenneke.
Zaterdag staan er ook al plannen, op deze manier kan ik mijn leven hier lekker vormgeven en 'woon' ik er echt :)
Zo dat was het voor nu, ik duik het bedje in, foto's zijn te vinden op FB.
Dikke liefs, Marissa
Hier een reisverslag uit Victoria Park, Perth!
Na een lange en vermoeiende reis, niet kunnen slapen, gek worden van het zitten en geen vliegtuigvoedsel meer kunnen ruiken kwam ik dan eindelijk aan op het vliegveld in Perth! Met een traan stapte ik het vliegtuig uit, moe van de reis en bedenkend dat ik aankomende 6 maanden mijn lieve vriend moet missen, maar er tegelijkertijd ook zo veel zin in heb!
Ik mocht snel doorlopen door de douane, er moest alleen even aan mijn tas gesnuffeld worden door een klein hondje met flaporen:). 'mijn familie' stond me op te wachten met de kids, Arnoud, Wenneke, Jerka en Tibbe. Alsof ik ze al veel langer ken dan deze 4 seconde. Hup naar de auto, naar 'huis'' om wat te eten.
Ik mocht al gelijk een van de 2 jongens helpen met eten, terwijl ze me nog niet eens een uur kende, dat is een leuke binnenkomer :).
Gesloopt van alles gooi ik letterlijk alles uit mijn tas wat ik niet nodig heb, raap ik op wat ik wel nodig heb, loop nog 4 keer terug om wat te pakken, want mn hoofd deed het niet erg best meer, en stap ik uiteindelijk onder de douche, waar de eerste tranen over mijn wangen lopen. Het besef dat ik heel lang van huis ben is aangekomen en het heimwee gevoel duikt in me. Ik douche me verder en probeer me groot te houden, maar dit gaat niet al te best. Ik duik mijn nieuwe bed in, weet niet meer wat voor of achteruit is en probeer in slaap te komen en mijn tranen te bedwingen. Tevergeefs, het wil niet lukken zoals ik dat wil. Ik besluit na meerdere pogingen van wegzakken en weer wakker worden naar beneden te gaan en mama op te bellen.
Arnoud blijkt nog beneden te ztten, shit betrapt, daar komen de tranen weer. Ik wilde het niet maar ik kon ze niet inhouden en leg mijn heimwee gevoel uit. Arnoud praat met me en vertelt dat het heel normaal is, dat ik erg moe ben en ik gewoon het gevoel moet toelaten en moet accepteren inplaats van het weg te stoppen. Maar als ik dat doe dan stop ik helemaal niet meer. Na enige tijd hebben zitten praten gaat Arnoud naar bed en besluit ik de telefoon te pakken en mama te bellen, nog meer tranen komen er uit maar daarna word ik wel rustig.
Na amper geslapen te hebben besluit ik om half 9 toch echt mijn bed uit te gaan, en dan is zondag aangebroken.
We gaan met z'n allen naar Kingspark waar ik de skyline van Perth bewonder, waar we wat drinken maar niet al te lang blijven want het is bloedje warm buiten. Ik kan de jongens al beter uit elkaar houden, maar wel met de gezichtjes naast mekaar anders zie ik het nog niet. Tibbe is kleiner van stuk en heeft kleinere oogjes, Jerka is groter en lijkt in deze dagen ook wat stoerder te zijn.
Eenmaal thuis gaan de jongens lekker naar bed en ga ik met Wenneke mee naar de Ikea, jawel precies hetzelfde zoals in NL of waar dan ook. We gaan kinderbedjes kopen, want de jongens slapen nog in een baby bedje. Deze zetten we smiddags direct in elkaar, tenminste ik had al gemeld aan Wenneke dat ik er erg slecht in was maar wel wilde helpen. Na een half bedje in elkaar te hebben gezet gaan we buiten spelen en maakt Wenneke het af. Buiten maak ik kenniis met e buurvrouw en krijg ik een wijntje aangeboden... mmmm lekker :).
Aan tafel bespreken we hoe we het aankomende week gaan doen, en dat ik nog met Arnoud zal meelopen, en wanneer ik het zat ben ik het aan zal geven en Arnoud verder zal gaan met werken, en ik het volledig overneem.
Vandaag zijn we langs het strand gereden, Cottlesloe beach, wat een prachtstrand! Ongelofelijk helder water met puur wit zand.... wauw.. ik ben verkocht! Helaas gaan we het strand niet op want de jongens zijn er bij en het is gewoon weg te warm. We rijden naar een indoor playground en brengen daar de ochtend door.
's Middags na het middagdutje, gaan we naar de dichtsbijzijne winkelstraat om een boodschap te doen en zie ik meteen waar ik lopend op mn vrije dagen wat uurtjes kan besteden als ik me verveel :P :)..
Morgen avond spreek ik af met Jasmin, een meisje uit Duitsland die 4 km hier vandaan woont. Woensdag ben ik vrij en ga ik naar het strand met een NL meisje die me op komt halen met de auto :), ik durf nog niet zelf te rijden, ik vind het maar verwarrend dat links rijden, binnenkort eerst maar een lesje van Arnoud of Wenneke.
Zaterdag staan er ook al plannen, op deze manier kan ik mijn leven hier lekker vormgeven en 'woon' ik er echt :)
Zo dat was het voor nu, ik duik het bedje in, foto's zijn te vinden op FB.
Dikke liefs, Marissa
-
20 Januari 2014 - 15:02
Angela :
Leuk om te lezen, Maris! Heel veel succes met alles! Zet m op! -
20 Januari 2014 - 15:16
Evelien:
Lieve Ris, we babbelen wat af op verschillende manieren. Heerlijk om dit ook te lezen. Heerlijk dat je zo je leven daar vorm aan het geven bent. Spreek je weer. Dikke knuf mam
-
20 Januari 2014 - 15:32
Marije, Wesley, Lars En Fenna:
Ken je die reclame van .... 'Komt goed schatje'....? Hou die in gedachte, want met jou komt het ook goed meis! Je doet het fantastisch, gaat een mooie tijd tegemoet die niemand, maar dan ook echt niemand meer van je af neemt. Geniet ervan, voel je thuis en have fun! Voordat je het weet sta je weer in NL en heb je heimwee naar Perth en de tweeling (leuke ventjes). Enne, mocht je je t.z.t. dan nog vervelen en je zorgkwaliteiten willen benutten: wij hebben ook een enorm leuke peuter rondlopen (tegen die tijd wel 2) :-p.
Dikke kus en knuffel van ons alle vier! -
20 Januari 2014 - 15:48
Daniella:
Wauw marissa je doet het toch maar effe kom op meis jij kan dit en idd je mag best wel toegeven aan je heinwee af en toe das niet erg mop ga vooral vooruit kijken en leuke dingen proberen te doen nieuwe mensen ontmoeten
Dikke kus Ad en Daan xx -
20 Januari 2014 - 16:51
Alice:
Zet 'em op kanjer! En dikke liefs terug! X -
20 Januari 2014 - 17:35
Corinne:
Als je moe bent, komt alles makkelijker naar boven, inderdaad heel logisch, maar niet altijd fijn! Het klinkt verder alsof je je draai best gaat vinden daar! De omgeving is in ieder geval om van te smullen!
Sterkte daar en veel plezier!
Groetjes,
Corinne -
20 Januari 2014 - 22:22
Diana Steensma:
Succes meid in dat verre land.
Je kan het en gelukkig hebben je werkgevers wel begrip voor je.
Dikke kus en geniet er vooral van. -
20 Januari 2014 - 22:28
Cindy Verheij:
Lieve Ris,
Wat een mooi verslag meteen al. Fijn dat je langzaamaan een beetje je plekje begint te vinden. Dit kan jij!!! Geniet ervan. Ik kijk uit naar je volgende verhalen.
Liefs, je nichtje. -
20 Januari 2014 - 23:22
Pien:
Hey maris,
Wat leuk om te lezen ! En wat een mooie foto's op Facebook.
Hoop dat je heimwee gevoel al minder is. Het is natuurlijk heel normaal en je moet het lekker laten gaan en niet opkroppen hoor.
Leuk dat je gelijk al zo wordt opgenomen in het gezin en dat je al gaat afspreken met twee meiden die in de buurt wonen.
Geniet ervan en ik kijk uit naar je volgende verslag
X Pien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
